شعر روش طحن عن لحبيب و حبيبة

يا جرحنى بلقمة ناشفة و العيش عندك طرىي

تقلان عليا ليه ارحمنى يا مفترى



طلعت فوق السطوح هز الهوا كمى ..

كل العيال اتجوزوا وانا لسة جمب امى



يا حبشتكة يا حبشتكة .. القلب من الحب اشتكى ..

يوم دمع و حزن ويوم فرح و هشتكة



محدش بيحبك ... محدش محتجلك ..... محدش بيفكر فيك ... عارف

انا مين ؟؟؟ ......... انا محدش



حبيبى يا ناس حلقلى و سايق ف التنفيض ..

قلوله يرحم قلبى و ميعملش فيها عبيط



كان بينا شوق و محبة راحت بلوية بوزك .

الله يحرق المحبة و يحرق اللى يعوزك



الواحد ممكن ينسى همه ! .... و ممكن ينسى ورد شمه! ..

بس لا يمكن ينسى حبيب طلع عين أمه



اللى يشوفك يفتكرك فارس ف ساحته ..

ميعرفش انك حتى الشراب شحته



حبشوش محبوش .. طرطم مرطوش .. فسخ فسيخ .. جطسطو سجسطا

.. زى الاهبل تقرا اى حاجة



يا روش و آخر روشنة .. يا طبيعى من غير تنشنة ..

عيش عالناس كلها و متعش عليا انا



يا ملقح جوا ف قلبى وانا قلبى مش متين ..

من حبك جالى سكر ادينى انسولين



وحشنى يا فرفور .. صدقنى يا امور .. من غير مالف وادور

.. ف قلبى اسمك محفور



كل يوم الساعة 4 الفجر غمض عينك قول بحبك .. ح تسمع صدى

بيرد .. نام يا اهبل


حبيبى يا مدلع .. حبك عندى مولع .. نفسى اخدك و نخلع ..

و نسيب المذاكرة تولع



حبيبى طالع فيها فاكرنى ح دلعه ..

ياما نفسى يدينى ظهره و على أفاه ح لسعه.